Pepe Reina heeft de afgelopen twee decennia enkele van Europa’s meest iconische clubs vertegenwoordigd, maar er is er altijd een geweest die de voormalige doelman van Spanje graag op een dag naar huis wilde laten terugkeren.
Reina’s tweede stint bij Villarreal begon 20 jaar nadat hij de handschoenen aantrok voor El Submarino Amarillo – de Yellow Submarine – maar hoewel de 40-jarige grapt dat zijn haar sindsdien misschien iets is veranderd, is zijn passie niet veranderd.
“Het is als een droom die uitkomt, want sinds ik vertrok, denk ik er elk jaar meerdere keren aan”, zegt Reina, die, nadat ze in de zomer bij de club kwam met de bedoeling om met pensioen te gaan, de eerste keuze is geworden sinds Geronimo Rulli werd getekend. door Ajax in januari.
“Wat ik aan het doen ben, is de gevoelens terugwinnen die ik de afgelopen jaren niet heb gehad vanuit persoonlijk oogpunt en dat is erg belangrijk – om met pensioen te kunnen gaan, om absoluut gelukkig te zijn met dat gevoel bij het team te horen.” .”
Reina kwam voor het eerst naar Barcelona in 2002 en hielp Villarreal zich voor het eerst te kwalificeren voor de Champions League in 2005 voordat hij naar Liverpool vertrok, waar hij bleef tot 2014.
Hij won zilverwerk met de Reds, evenals Napoli en Bayern München en maakte ook deel uit van de Spaanse WK- en Europese kampioenschappen, voordat hij AC Milan, Aston Villa en Lazio vertegenwoordigde.
Rond deze tijd is er ook veel veranderd voor Villarreal.
Ze bereikten de halve finale van de Champions League nadat Reina vertrok met een ploeg van Marcos Senna, Juan Roman Riquelme, Diego Forlan en Juan Pablo Sorin, herstelde zich van degradatie in 2012 en versloeg Manchester United om de Europa League in 2021 te winnen.
“Het was toen een kleine club en ik had, laten we zeggen, meer ambitieuze en competitieve doelen voor ogen”, zegt Reina. “Maar door de jaren heen zijn we allebei gegroeid.”
De terugkeer van Reina valt samen met het eeuwfeest van de club en op vrijdag viert Villarreal hun 100ste verjaardag.
De eerste 75 jaar van hun bestaan hebben ze doorgebracht buiten de topvlucht, maar slechts één keer zijn ze buiten de top zeven geëindigd sinds ze opnieuw promoveerden in 2012/13, en de club nadert 200 wedstrijden in de Europese competitie.
Er zijn ook veel verbeteringen aangebracht buiten het veld, waaronder de renovatie van het iconische huis van de club, El Madrigal, dat is omgedoopt tot Estadio de la Ceramica, als erkenning voor de lokale keramiekindustrie van Castellon.
“Het is een club die niet hetzelfde budget heeft als bijvoorbeeld Real Madrid, Barcelona of Atletico Madrid”, legt Reina uit.
“Maar het is een club waar het gevoel van verbondenheid van de spelers erg belangrijk is, waar het werk dat we gedurende vele jaren met de academie hebben gedaan veel troeven heeft opgeleverd en het is een club die nog steeds groeit en heel snel groeit.
“Het team is extreem dynamisch geworden en vecht niet alleen om in de hoogste divisie te blijven, maar ze hebben nog grotere en belangrijkere doelen. De jeugdspelers die nu bij de club komen, het zijn briljante spelers, zeker en sterker, veel meer competitief dan de spelers van vroeger.”
Reina streeft ernaar om na deze zwanenzang bij Villarreal te blijven en heeft ambities om coach te worden.
“Het is de optie waar ik van droomde”, legt hij uit. “Het was mijn ultieme doel, iets waar ik al jaren over nadenk en ik hoop dat ik de club kan helpen verder te groeien.
“Het belangrijkste is om stabiliteit te bereiken om voor belangrijke dingen te kunnen vechten en toch Europese posities te bezetten… en om voldoende economische solvabiliteit te hebben, wat tegenwoordig geen gemakkelijke taak is.
“Maar bovenal, om een Villarreal te hebben dat vol zit met jeugdspelers, zodat we deze belangrijke troef voor de club kunnen blijven ontwikkelen en over 15 jaar kunnen we staan waar we nu staan, wedijveren met de besten en de spelersacademie voortbrengen.” continu. Dat is het uiteindelijke doel met mij als coach, of wie dan ook.”
De vader van vijf kinderen zou graag meer Reinas zien in dit toekomstige Yellow Submarine-team. Zijn eigen vader Miguel speelde in het doel voor Barcelona en Atletico Madrid, maar ging met pensioen voordat Pepe werd geboren.
Reina’s zonen Thiago en Luca speelden voor de jeugdteams van Villarreal terwijl ze ook optraden als ballenjongens voor hun vader.
“Kinderen zijn het mooiste wat het leven je geeft en om ze achter je lens te hebben was iets heel speciaals voor mij”, voegt Reina toe.
“Ze speelden voor Villarreal – de een was keeper en de ander linksbuiten – maar ze moeten in ieder geval van voetbal houden en meegroeien met deze (positieve) waarden die we met onze collega’s in de kleedkamer neerzetten.
“Ze moeten erg trots zijn op het Villarreal-shirt. Voor mij zou het een droom zijn die uitkomt als de twee in de toekomst bij Villarreal komen.”
