Marianne Williamson kondigde op 4 maart in Washington haar kandidatuur voor het presidentschap aan, waarmee ze de eerste spraakmakende democratische kandidaat was die zich kandidaat stelde voor de verwachte herverkiezing van president Biden. De bestsellerauteur, spiritueel adviseur en noodlottige presidentskandidaat voor 2020 staat voor een zware strijd in een tijd waarin prominente democraten, waaronder veel van de rivalen van de president in 2020, zeggen dat ze willen dat hij in 2024 rent en wint. Terwijl ze zich voorbereidde op de schommelingen campagne in South Carolina en New Hampshire, sprak ik met Williamson over waarom ze deze run doet.

—John Nichols

JOh NIETjechols: Vier jaar geleden kwam je een druk veld tegen. Nu heb je jezelf gepositioneerd als misschien wel de belangrijkste primaire uitdager van een zittende president. Waarom heb je besloten jezelf opnieuw voor te stellen?

Mariane OWilliamson: Mijn keuze heeft echt niets te maken met wie er op het veld staat, of hoe druk het is, of iets dergelijks. Ik doe mee omdat ik denk dat er dingen moeten worden gezegd in dit land, omdat ik denk dat alleen een programma van fundamentele economische hervormingen de Republikeinen in 2024 kan verslaan, en omdat ik denk dat ik daaraan kan bijdragen. Er is geen manier om te weten wat er de komende maanden gaat gebeuren, en ik kan me niet laten leiden door dat soort speculaties.

JN: Dus volgens jou gaat deze campagne niet over Joe Biden, maar over de visie die je hoopt te presenteren?

MG: Absoluut. Het gaat over het beëindigen van een afwijkend hoofdstuk van 50 jaar in de Amerikaanse geschiedenis en het beginnen van een nieuw hoofdstuk. Het neoliberalisme heeft niet alleen onze economie verwoest en de grootste inkomensongelijkheid in 100 jaar gecreëerd, maar het heeft elk aspect van onze cultuur besmet met onrechtvaardigheid en wanhoop. Het wordt tijd dat we het herkennen, het snoer doorknippen en opnieuw beginnen. Er is iemand voor nodig die niet van deze machine is om hem kapot te maken.

JN: Waarom besloot je je kandidaat te stellen voor de Democratische voorverkiezingen als je frustratie uitgaat naar de hele politieke machine?

MG: Ze doen er alles aan om mij onzichtbaar te maken. Ze zouden het nog gemakkelijker hebben als ik me kandidaat stelde als derde partij. Zo kan ik bijvoorbeeld de president oproepen om met mij in debat te gaan, en als hij dat weigert, legt dat het ondemocratische aspect van de bedrijfselite binnen de Democratische Partij bloot.

JN: Je achtergrond is anders dan die van de typische presidentskandidaat. Je hebt je eerder kandidaat gesteld, maar je hebt bekendheid verworven als iemand die mensen helpt hun ervaringen te verkennen, vaak vanuit een spiritueel perspectief. Zie jij dit als een uitdaging of een voordeel?