Een reis naar het Canadian Men’s University Basketball Championship was begin jaren negentig het doel van Winnipeg Wesmen.
Hoofdcoach Bill Wedlake leidde de Wesmen drie opeenvolgende seizoenen naar nationale kampioenschappen – 1991-92, 1992-93 en 1993-94 – maar een feest met de WP McGee Trophy in Halifax verwees naar elk van zijn teams.
“De eerste keer dat je daarheen ging, wist je niet zeker wat het was. Het tweede jaar kreeg je een beetje vertrouwen. Het derde jaar zou daar het hoogtepunt van moeten zijn en het werkte niet noodzakelijkerwijs,” zei Wedlake. via de telefoon vanuit zijn hut in Nopiming Provincial Park.
Negenentwintig jaar nadat de Wesmen voor het laatst speelden in het nationale kampioenstoernooi met acht teams, zijn ze terug in Halifax.
En Wedlake, die 16 seizoenen lang het basketbalteam voor heren coachte voordat hij atletisch directeur van de school werd, is een van degenen die verheugd zijn voormalige team weer in de schijnwerpers te zien staan.
“Ik ben heel erg blij. Ik ken de coach, Mike Raimbault, heel goed en ik ben blij voor het team. Ik ben blij voor de universiteit. Ik ben blij voor Mike,’ zei Wedlake.
Hij maakte vorige maand deel uit van Winnipeg’s twee overwinningen in de play-offs van de Canada West Conference Buzzer wint met 87-84 van de Brandon Bobcats in driedubbele overuren op 2 februari. 18 jaar en een nagelbijter 73-70 overwinning op de Manitoba Bisons op febr. 25.
De overwinning van de Wesmen op hun stadsrivalen leverde hen voor het eerst sinds hun toetreding tot Canada West meer dan 20 jaar geleden een plek op in de titel van de conferentie, en nog belangrijker, een plek bij de U Sports Nationals.
Winnipeg verloor afgelopen vrijdag met 95-80 van de University of Victoria Vikes en nam genoegen met het Canada West-zilver.
“We hebben het redelijk goed gedaan”
Zoals zijn voormalige hoofdcoach, Norm Froemel, voormalig All-Canadian (een van de hoogste onderscheidingen voor universiteitsatleten) en inductee van de Manitoba Basketball Hall of Fame, kijkt hij ernaar uit om de Wesmen weer te zien strijden op het nationale toneel.
Froemel, 50, was een integraal lid van drie Winnipeg-teams die begin jaren negentig op nationale kampioenschappen speelden voordat hij zich naar Duitsland waagde voor zeven jaar professionele hoepels.
Het twee meter hoge centrum werd in 1992 uitgeroepen tot nationale toernooister, maar de Wesmen bereikten de finale niet en verloren met 88-66 van de Saint Mary’s Huskies in de halve finale.
Winnipeg keerde in 1993 via een toppositie terug bij het kampioenschap, maar ging met 0-2.
De Wesmen verdienden een derde opeenvolgende ticket voor de nationale kampioenschappen na het uitschakelen van de Bisons en Bobcats in de GPAC-play-offs.
“Het was zeker hard gevochten en als je de juiste overwinning hebt behaald, is het zeker leuker omdat je weet dat er maar één team is dat gegarandeerd is”, zei Froemel. “De manier om het te doen, om daar te komen, is door een kans te winnen, en toen je naar Halifax kwam, was het een heel nieuw niveau.”
Onder leiding van de nationale speler van het jaar en de tweevoudig Canadese ster Jeff Foreman, opende Winnipeg het nationale toernooi van 1994 met een overwinning van 89-78 op de Cape Breton Capers. Foreman en bewaker Rob Derksen hadden elk 19 punten, waarbij Froemel de Wesmen leidde met 24 tegen de Capers.
De Wesmen begonnen koud aan de halve finale tegen de McMaster Marauders en pakten slechts 13 punten in de eerste 13 minuten.
Winnipeg bracht de achterstand vroeg in de tweede helft terug tot drie, maar ze kwamen niet dicht en verloren met 75-66.
Foreman eindigde met 22 punten in de laatste wedstrijd van zijn universiteitscarrière en Froemel was beperkt tot 13 punten.
“Je zou altijd willen dat je het beter had kunnen doen. Er zijn altijd wedstrijden waar je op terugkijkt… maar in werkelijkheid kan er helaas maar één winnaar zijn, en er zijn heel veel teams die dat gevoel niet hebben.” zei Froemel.
Hoewel hij geen nationaal kampioenschap heeft gewonnen, kijkt Froemel terug en is hij trots op wat hij en zijn Wesmen-teamgenoten hebben bereikt.
“Het is het gevoel van voldoening om zo ver te komen, wat altijd het beste is dat je op dat moment kunt bedenken. Je bent nooit gelukkig en jaren later realiseer je je, hey, we hebben het behoorlijk goed gedaan”, zei Froemel.
Hij zegt dat hij contact heeft gehouden met leden van dat seizoen 1993-1994, waaronder Wedlake en aanvallers Chris Chartier en Steve Newton, die alle drie speelden in de overwinning van Winnipeg op Manitoba in de halve finale.
“Hoe ouder je wordt, hoe meer we willen doen [hang out], en we praten over herinneringen en praten over van alles en nog wat. Basketbalwedstrijden zijn een goede reden om naar basketbal te gaan kijken en te praten over de goede oude tijd’, zei Froemel.
De Wesmen mannen gaan proberen te doen wat het Wesmen dames hoepelteam vorig jaar deed: de landelijke finale bereiken.
Winnipeg’s zoektocht naar een eerste nationaal kampioenschap in de geschiedenis van het programma begint vrijdag om 12.00 uur met een kwartfinale tegen de Ontario University Sports-kampioenen, de Ottawa Gee-Gees, in het Scotiabank Centre.
Ottawa versloeg Winnipeg met 70-61 in de finale van de Westmen Classic op 21 december. 30.
Elke Halifax-game wordt live gestreamd op CBCSports.ca, de CBC Sports-app en CBC Gem.
