De afgelopen maand moest guesthouse-eigenaar Chen Yu-lin zijn gasten vertellen dat hij ze geen internet kon bieden.
Anderen die in Matsu wonen, een van de buitenste eilanden van Taiwan dichter bij buurland China, hebben moeite om hun elektriciteitsrekening te betalen, een doktersafspraak te maken of een pakketje te ontvangen.
Om verbinding te maken met de buitenwereld, vertrouwen de 14.000 inwoners van Matsu op twee onderzeese internetkabels die naar het hoofdeiland van Taiwan leiden. De National Communications Commission, onder verwijzing naar de telecommunicatiedienst van het eiland, beschuldigde twee Chinese schepen van het doorknippen van de kabels. Hij zei dat een Chinees vissersvaartuig ervan wordt verdacht de eerste kabel ongeveer 50 kilometer (31 mijl) uit de zee te hebben doorgesneden. Zes dagen later, 2 februari. Op de 8e sneed een Chinees vrachtschip de tweede af, zei NCC.
De Taiwanese regering noemde dit geen opzettelijke daad van Peking, en er was geen direct bewijs dat de Chinese schepen verantwoordelijk waren.
In de tussentijd zijn de eilandbewoners gedwongen om als back-up verbinding te maken met een beperkt internet via microgolfradiotransmissie, een meer volwassen technologie. Dit betekent dat men uren kan wachten om een SMS te versturen. Oproepen zouden worden verbroken en video’s konden niet worden bekeken.
“Veel toeristen zouden hun reservering annuleren omdat er geen internet is. Tegenwoordig speelt internet een zeer belangrijke rol in het leven van mensen”, zegt Chen, die in Beigan woont, een van de belangrijkste wooneilanden van Matsu.
Naast het ontwrichten van levens, heeft het ogenschijnlijk onschuldige verlies van internetkabels enorme implicaties voor de nationale veiligheid.
Zoals de grootschalige invasie van Oekraïne heeft aangetoond, heeft Rusland de verwijdering van internetinfrastructuur tot een van de belangrijkste elementen van zijn strategie gemaakt. Sommige experts vermoeden dat China de kabels opzettelijk heeft doorgesneden als onderdeel van zijn intimidatie van het zelfbesturende eiland dat het beschouwt als een deel van zijn grondgebied, om indien nodig met geweld te worden herenigd.
China stuurt regelmatig straaljagers en marineschepen naar Taiwan als onderdeel van een tactiek om de democratische regering van het eiland te intimideren. De bezorgdheid over de invasie van China en de bereidheid van Taiwan om zich daartegen te verzetten zijn toegenomen sinds de oorlog in Oekraïne.
De kabels waren de afgelopen vijf jaar in totaal 27 keer doorgesneden, maar op basis van gegevens van Chunghwa Telecom was het onduidelijk uit welk land de schepen kwamen.
De Taiwanese kustwacht achtervolgde de vissersboot die op 29 februari de eerste kabel doorsneed. 2, maar keerde terug naar de Chinese wateren, volgens een functionaris die op de hoogte was gebracht van het incident en niet bevoegd was om het in het openbaar te bespreken. Autoriteiten hebben twee Chinese schepen gevonden in het gebied waar de kabels zijn doorgesneden, op basis van gegevens van het GPS-achtige geautomatiseerde identificatiesysteem dat de locatie van een schip bepaalt.
“We kunnen niet uitsluiten dat China ze met opzet heeft vernietigd”, zegt Su Tzu-yun, een defensie-expert bij de denktank van de regering, het National Defence and Security Research Institute, daarbij verwijzend naar onderzoek volgens welke alleen China en Rusland over de technische mogelijkheden beschikten. om dit te doen. “Taiwan moet meer middelen investeren in kabelreparatie en -bescherming.”
Internetkabels, die tussen de 20 millimeter en 30 millimeter (0,79 inch tot 1,18 inch) breed kunnen zijn, zijn ingekapseld in stalen bepantsering in ondiepe wateren waar ze eerder in aanvaring komen met schepen. Ondanks de bescherming kunnen de kabels vrij gemakkelijk worden doorgesneden door schepen en hun ankers, of door vissersboten die stalen netten gebruiken.
Toch “is dit niveau van breuk zeer ongebruikelijk voor een kabel, zelfs in de ondiepe wateren van de Straat van Taiwan”, zegt Geoff Huston, hoofdwetenschapper bij het Asia Pacific Network Information Center, een non-profitorganisatie die internetbronnen beheert en distribueert. zoals regionale IP-adressen.
Zonder stabiel internet zei café-eigenaar Chiu Sih-chi dat het een gedoe was om naar de dokter te gaan voor de verkoudheid van zijn peuterzoon, omdat ze eerst naar het ziekenhuis moesten om een afspraak te maken.
De eigenaar van de ontbijtwinkel zei dat ze de afgelopen weken duizenden dollars is kwijtgeraakt omdat ze meestal online bestellingen opneemt. Klanten kwamen naar haar kraam en verwachtten dat het eten klaar zou zijn, terwijl ze hun berichten niet eens had gezien.
Geconfronteerd met ongebruikelijke ontberingen, hebben de mensen van Matsu allerlei manieren gevonden om hun leven te organiseren.
Een stel was van plan het komende hoogseizoen het hoofd te bieden door iemand te vragen in Taiwan te blijven om toegang te krijgen tot hun reserveringssysteem en via sms informatie aan de ander door te geven. Vrouw Lin Hsian-wen verlengde haar vakantie in Taiwan tijdens het laagseizoen toen ze hoorde dat het internet thuis niet werkte en ze later in de week terugging naar Matsu.
Sommige ondernemende inwoners zijn naar de andere kant gegaan om simkaarten van Chinese telecombedrijven te kopen, hoewel deze alleen goed werken op plaatsen die het dichtst bij de Chinese kust liggen, die slechts 10 kilometer verwijderd is van het dichtstbijzijnde punt.
Anderen, zoals guesthouse-eigenaar Tsao Li-yu, gingen naar het kantoor van Chunghwa Telecom om in de tussentijd een wifi-hotspot te gebruiken die het bedrijf had opgezet voor de lokale bevolking.
“Ik zou gaan werken bij (Chunghwa Telecom)”, grapte Tsao.
Chunghwa had microgolftransmissie opgezet als back-up voor de bewoners. Het relais zendt uit Yangmingshan, een berg net buiten Taipei, de hoofdstad van Taiwan, signalen over ongeveer 200 kilometer (124 mijl) naar Matsu. Sinds zondag zijn de snelheden merkbaar hoger, zeiden bewoners.
Wang Chung Ming, het districtshoofd van Lienchiang, zoals de Matsu-eilanden officieel heten, zei dat hij en de Matsu-wetgever kort na de internetuitval naar Taipei reisden om hulp te vragen, en dat hen werd verteld dat ze voorrang zouden krijgen bij toekomstige internetstoringen. . back-up plannen.
Het Taiwanese ministerie van Digitale Zaken heeft publiekelijk aanbiedingen gevraagd aan satellietexploitanten met een lage baan om de aarde om internet te bieden in een back-upplan, na het zien van cyberaanvallen vanuit Rusland tijdens de invasie van Oekraïne, zei de chef van de afdeling, Audrey Tang, naar de Washington Post afgelopen herfst. . Toch blijft het plan geblokkeerd omdat een wet in Taiwan vereist dat leveranciers voor ten minste 51% in handen zijn van een binnenlandse aandeelhouder.
Een woordvoerder van het digitale ministerie stelde vragen over de voortgang van back-upplannen aan de National Communications Commission. NCC zei dat het een monitoringsysteem voor onderzeese kabels zou installeren, terwijl het vertrouwt op microgolftransmissie als back-upoptie.
Veel eilanden in de Stille Oceaan vertrouwden, voordat ze internetkabels gingen gebruiken, op satellieten – en sommige doen dat nog steeds – als back-up, zei Jonathan Brewer, een Nieuw-Zeelandse telecommunicatieadviseur die in Azië en de Stille Oceaan werkt.
Er is ook de kwestie van de kosten. Kabelreparaties zijn duur, met een eerste schatting van $ 30 miljoen New Taiwan Dollars ($ 1 miljoen) alleen al voor scheepsarbeid.
“De Chinese boten die de kabels hebben beschadigd, moeten ter verantwoording worden geroepen en moeten een vergoeding krijgen voor de zeer dure reparaties”, zegt Wen Lii, hoofd van de Matsu-tak van de regerende Democratische Progressieve Partij.
Wang, het districtshoofd van Lienchiang, zei dat hij de kabels noemde tijdens een recent bezoek aan China, waar hij een leidinggevende van China Mobile ontmoette. Ze boden aan om technici te sturen om te helpen. Maar compensatie, zei hij, vereist harde bewijzen van wie het heeft gedaan.
Het Chinese Taiwan Affairs Office heeft niet gereageerd op een gefaxt verzoek om commentaar.
Het enige wat bewoners nu kunnen doen, is wachten. De eerste kabellegschepen komen mogelijk op 20 april aan, aangezien er een beperkt aantal schepen is dat de klus kan klaren.
Een maand zonder functioneel internet heeft ook zijn goede kanten. Chen Yu-lin, de eigenaar van de bed & breakfast, voelde zich meer op zijn gemak.
De eerste week was het moeilijk, maar Chen raakte er snel aan gewend. “Vanuit levensperspectief denk ik dat het een stuk comfortabeler is omdat je minder telefoontjes krijgt”, zei hij, eraan toevoegend dat hij meer tijd doorbrengt met zijn zoon, die meestal online games speelt.
In een internetcafé waar militairen met verlof offline spelletjes speelden, was het effect hetzelfde.
“Onze relaties zijn wat hechter geworden, zei een soldaat die alleen zijn voornaam, Samuel, noemde. Want normaal gesproken als er internet is, blijft iedereen op zichzelf, en nu zijn we meer verbonden”.